اتصال دهنده های استاندارد عمدتاً شامل پیچ، ناودانی، پیچ، پیچ تنظیم، مهره، واشر و پرچ هستند.
پیچ ها انواع ساختاری زیادی دارند و اکثر سرها شش ضلعی هستند. برای پیچ و مهره هایی که در معرض ضربه، لرزش یا بار متغیر قرار می گیرند، به منظور افزایش انعطاف پذیری، قسمت میله جلا داده شده را به یک بخش نازک یا توخالی تبدیل می کنند. انتهای نشیمنگاه گل میخ به سوراخ رزوه دار قطعه متصل پیچ می شود و مهره مجهز به انتهای مهره شبیه مهره پیچ است. ساختار پیچ تقریباً مشابه پیچ است، اما شکل سر برای انطباق با فضای مختلف مونتاژ، درجه سفت شدن و ظاهر اتصال متنوع است. پیچهای تنظیم دارای شکلهای سر و انتهای متفاوتی هستند تا درجات سفت شدن متفاوتی را در خود جای دهند. انواع مختلفی از آجیل ها نیز وجود دارد که شکل شش ضلعی آن بیشترین استفاده را دارد.